Polska Szkoła
Przedmiotów Ojczystych

DRODZY RODZICE,

ZEBRANIE !!! 3 listopada  godz. 9.00 - stołówka szkolna.

Na ostatniej lekcji  dzieciaki świetnie pracowały, dlatego praca domowa z lekcji to zadanie 7 z podręcznika.

Z racji tego ze dzieci maja sporo wolnego , to umówiłam się z nimi na bardziej ambitna prace domowa.  Na lekcji poznaliśmy bajkę jako gatunek literacki, dowiedzieliśmy się co to jest morał i jakie ma znaczenie, teraz do sedna. Praca domowa to: wymyślić bajkę, która toczy się w czasach współczesnych i zawiera morał.  Piszemy ja na min. Jedna kartkę A5 lub jedna stronę A4, będę zbierać i oceniać  najlepsze bajki zostaną przedstawione przed cala klasa.

Przypominam o lekturze „ Ten Obcy” –startujemy z nią  3.11.

10.11- w naszej szkole odbędzie się apel z okazji  11 listopada- zapraszam na niego serdecznie

Z naszej klasy weźmie w nim udział  czworo uczniów: bardzo proszę Rodziców o pomoc, o wysłuchanie dzieci i wspierani ich, zasługują na duże wyróżnienie ponieważ zgłosili się sami i podjęli się takiego wyzwania.

Ala z wierszem :

„Polska”
Antoni Słonimski

I cóż powiedzą tomy słowników,
Lekcje historii i geografii,
Gdy tylko o niej mówić potrafi
Krzak bzu kwitnący i śpiew słowików.

Choć jej granice znajdziesz na mapach,
Ale o treści, co je wypełnia,
Powie ci tylko księżyca pełnia
I mgła nad łąką, i liści zapach.

Pytasz się, synu, gdzie jest i jaka?
W niewymierzonej krainie leży.
Jest w każdym wiernym sercu Polaka,
Co o nią walczył, cierpiał i wierzył.

W szumie gołębi na starym rynku,
W książce poety i na budowie,
W codziennej pracy, w życzliwym słowie,
Znajdziesz ją w każdym dobrym uczynku.

Adam M. z wierszem:

„Gawęda o miłości do ziemi ojczystej”
Wisława Szymborska

Bez tej miłości można żyć,
mieć serce suche jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku próchna mówić „dnieje”,
o blasku słońca nic nie mówić.

Jakiej miłości brakło im,
że są jak okno wypalone,
rozbite szkło, rozwiany dym,
jak drzewo z nagła powalone,
które za płytko wrosło w ziemię,
któremu wyrwał wiatr korzenie
i jeszcze żyje cząstkę czasu,
ale już traci swe zielenie
i już nie szumi w chórze lasu?

Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię – i żyć,
ale nie można owocować.

Zuzia z wierszem:

„Co to jest Polska?”
Czesław Janczarski

- Co to jest Polska? -
Spytał Jaś w przedszkolu.
Polska - to wieś
i las
, i zboże w polu,
i szosa, którą pędzi
do miasta autobus,
i samolot, co leci
wysoko, na tobą.
Polska- to miasto,
strumień i rzeka,
i komin fabryczny,
co dymi z daleka,
a nawet obłoki,
gdy nad nami mkną.
Polska to jest także twój rodzinny dom.
A przedszkole?
Tak - i przedszkole,
i róża w ogrodzie
i książka na stole.

„Polska”
Ryszard Przymus

Polska - to taka kraina,
która się w sercu zaczyna.
Potem jest w myślach blisko,
w pięknej ziemi nad Wisłą.
Jej ścieżkami chodzimy,
budujemy, bronimy.
Polska - Ojczyzna...
Kraina, która się w sercu zaczyna.

Adrian z wierszem:

„Barwy ojczyste”
Czesław Janczarski

Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie,
A na tej fladze, biel i czerwień,
Czerwień to miłość,
Biel serce czyste,
Piękne są nasze barwy ojczyste.

„Twój dom”
Wanda Chotomska

Jest w każdym naszym słowie,
a słowa są najprostsze -
chleb, mama, dom gościnny,
i Wisła, i Mazowsze.

I jest w czerwieni maków,
i w białych kwiatach wiśni,
w piosenkach wszystkich ptaków
i w każdej naszej myśli.

W mazurku chopinowskim,
i w czarnym węglu Śląska,
i tu, gdzie serce mówi,
że to jest właśnie Polska.